Bieten

Cercospora verspreidt zich vanuit haarden over een heel bietenperceel. Bij sterke aantastingen door de schimmel gaat een groot deel van het blad van de bietenplant verloren. Als reactie gaat de plant nieuw blad vormen. Deze hergroei kan enorme verliezen (tot wel 50%) aan wortelgewicht en suikergehalte veroorzaken. Sporen overleven vaak meerdere jaren in de bodem.

Als de omstandigheden gunstig zijn voor de Ramulariaschimmel kan de schade door suikerverliezen oplopen tot ruim 25%. Bij zware aantastingen lopen vlekken in elkaar over waardoor aan het eind van het seizoen hele bladdelen verdrogen. Sporen van Ramularia kunnen lang op gewasresten in de grond achterblijven.

In de vroegste fase van de ziekte komt echte meeldauw op afzonderlijke planten voor. Onder gunstige omstandigheden kan de schimmel zich vervolgens snel verspreiden over een heel bietenperceel. De aanwezigheid van de schimmel op het bietengewas vermindert de werking van chlorofyl in het blad en veroorzaakt daardoor opbrengstverliezen.

Een zware aantasting van roest in suikerbieten kan zorgen voor opbrengstderving. De schade wordt met name veroorzaakt door vroegtijdige uitdroging van het bietenblad. Roest komt vooral in het westen en zuidwesten van het land voor en de ziektedruk kan van jaar tot jaar sterk verschillen.